Mijn zoektocht:

Paardvriendelijk gericht trainen heb ik altijd al heel erg belangrijk gevonden. Ik heb mij veel gefocust op wedstrijdgericht trainen en vind het belangrijk dat dit harmonieus in samenwerking tussen ruiter en paard gebeurt. Zelf rijd ik op dit moment geen wedstrijden meer maar wel vind ik het nog erg leuk om ruiters hierin te begeleiden op een biomechanisch correcte manier.

Ik hebPaarden/dieren komen altijd op je pad omdat het zo moet zijn, zo ook mijn paarden. Ik heb vele moeilijke wegen moeten bewandelen, maar hierdoor ben ik gekomen tot waar ik nu ben en met de kennis die ik nu heb. Mijn eerste paard was Rapid een Welsh Cob, zij heeft de mooie leeftijd van 34 jaar oud mogen halen. Ik was nog jong toen ik haar kreeg maar ik heb veel mooie uren met haar mogen mee maken en al veel basiskennis hiervan meegekregen. Toen ik 14 werd kreeg ik mijn tweede pony Coco, zij bleek erg getraumatiseerd te zijn en hierdoor had ze veel gedragsproblemen. Ze werd bestempeld als levensgevaarlijk en onhandelbaar, maar iets in mij zei dat dit niet was wie ze was maar dat ze totaal geen vertrouwen had en dat dit gedrag ooit zou goed komen. Ik heb na jaren doorzetten met bloed, zweet en tranen op zoek naar oplossingen mij verdiept in gedrag en reacties van paarden waar ik veel van geleerd heb. En nu is ze al een lange tijd mijn beste vriendinnetje. Ik heb +- 10 jaar geleden mijn KWPN-merrie Daylight gekocht in eerste instantie voor de dressuursport maar dit paard bleek niet zo makkelijk te zijn als ik dacht. Ik liep tegen veel dingen aan in mijn trainingen waardoor ik ook met haar veel heb mee mogen maken. Ze werd bestempeld als dominant en vervelend maar gelukkig ben ik mijn gevoel blijven volgen en heeft ze mij op een andere manier van trainen gebracht omdat de problemen niet alleen mentaal zaten, maar vooral ook lichamelijk. Zo heeft Coco ook veel lichamelijke tegenslagen gehad waardoor ik al wel voorkennis van veel problemen en blessures had, maar toen heb ik mij er niet zo in verdiept als bij Daylight. Deze manier van trainen is volgens de methode van de 4 dimensies van Karin Leibbrandt. Ik ben begonnen met mijn opleiding tot revalidatie trainer en inmiddels ben ik bezig met mijn laatste jaar. Ik heb door het volgen van deze opleiding veel kennis gekregen over de biomechanica, preventief gezond trainen en revalidatie training. Door deel te nemen aan zo’n opleiding kom je erachter dat er zoveel is dat je nog niet weet maar wel heel erg belangrijk is voor het welzijn van paarden. Hierdoor ben ik mij ook meer gaan specialiseren in het behandelen van paarden en heb ik de opleiding tot Craniosacraaltherapeut en Equine Myofasciaal Release therapeut met succes afgerond. Ook heb ik mij erg verdiept in de natuurlijke behoeftes en welzijn benodigdheden van het paard. Maar hoe meer je leert, hoe meer je erachter komt dat je eigenlijk nog weinig wist. Daarom ben ik nog lang niet klaar met het verder verdiepen in het paard! Ik heb ook veel mogen leren van mijn Haflinger Roos die de mooie leeftijd van 31 jaar heeft mogen halen en van haar vriendin mijn Welsh-cob Maria die nog deel uit maakt van mijn 'mini kudde'.



Elk paard heeft zijn eigen verhaal en het is belangrijk om niet te denken in problemen maar in oplossingen!